Αιμιλία Δάφνη, Τρεις νέοι...

2942.

Α1. Το ποίημα είναι παραδοσιακό, όπως επιβεβαιώνεται από τα ακόλουθα μορφικά χαρακτηριστικά:
Α.2. Παρατηρείται ομοιοκαταληξία (τραγούδια- λουλούδια), ομοιόμορφες στροφές και μέτρο.

Α3. Ο τίτλος ανταποκρίνεται στο περιεχόμενο του ποιήματος, που αναφέρεται στο θάνατο τριών νέων παιδιών.

Β1. Στίχους. 3 "αγάπες,όνειρα, τραγούδια"
Στίχους. 8 " χείλη, καρδιές, μάτια κλειστά
Στίχους. 17 "κιθάρα, φλάουτο, βιολί"
Το ασύνδετο και στις τρεις περιπτώσεις αναφέρεται στους νέους. Το πρώτο στη ζωή τους, το δεύτερο στην κατάσταση του θανάτου, που τους στερεί τις χαρές και τις συγκινήσεις της ζωής, ενώ το τρίτο στη μουσική αρμονία που συνοδεύει την υπέρ φυσική εμφάνιση των τριών νεκρών νέων. Μ'αυτό τον τρόπο το ασύνδετο περιγράφει και τονίζει κλαίει φορά την (υπαρξιακή) κατάσταση των νέων.

Β2. Αποσιωπητικά συναντώνται στο τελός της δεύτερης στροφής, εκδηλώνοντας τη συγκίνηση της ποιήτριας για το θάνατο των τριών νέων. Στην τελευταία- απ' όπου αντλείται και ο τίτλος του ποιήματος-  τα αποσιωπητικά προκαλούν μια παύση της αφήγησης, δίνοντας έμφαση στο στοιχείο της πρόωρα χαμένης ζωής.

Β4. Το ποίημα χαρακτηρίζεται γενικότερα από μουσικότητα, που ενισχύεται από τις επαναλήψεις (τρεις φίλοι, τρία παιδιά/ μέσα στο χώμα, μέσα στη γη)

Β.5. Το ποίημα παρά την εκφραστική του λιτότητα χαρακτηρίζεται από λυρισμό, που πηγάζει από τον ποιητικό λόγο και τη διαδοχή των φυσικών και συμβολικών εικόνων. Φράσεις που τονίζουν τον λυρικό του χαρακτήρα είναι: "τα ασημένια καλοκαίρια", "η αρμονία γλυκό λαλεί", "ανθίζουν τα κλαδιά", "θεία σερενάτα", "όλα αγάπη, φως γεμάτα".

Ήτανε Θε μου, μια φορά

τρεις νέοι (τρεις φίλοι, τρία παιδιά),

αγάπες, όνειρα, τραγούδια,

μέσα στο φως, μες στα λουλούδια,

τρεις νέοι (τρεις φίλοι, τρία παιδιά).

Τώρ’ απομένουνε βαθιά,

ένας εδώ κι άλλος εκεί,

χείλη, καρδιές, μάτια κλειστά,

μέσα στο χώμα, μες στη γη,

ένας εδώ κι άλλος εκεί...

Κάθε π’ ανθίζουν τα κλαδιά,

βγαίνουν τις νύχτες τρία παιδιά

ή στ’ ασημένια καλοκαίρια,

που υψώνονται στο φως τα χέρια,

βγαίνουν τις νύχτες τρία παιδιά.

Και μ’ αρμονία γλυκολαλεί,

-κιθάρα, φλάουτο και βιολί-

η θεία τού Σούμπερτ σερενάτα,

κι είν’ όλ’ αγάπη, φως, γεμάτα,

-κιθάρα, φλάουτο και βιολί.

Του πρώτου η μάνα τ’ αγροικά

βουβή κι ανάβει τα κεριά,

τ’ άλλου αδελφή, και γονατίζει,

του τρίτου η αγάπη θυμιατίζει

σ’ ένα κελί καλογριά.

Μοίρες οι νύχτες τριγυρνούν

και τα παιδιά ξεπροβοδούν,

στέλνουν μηνύματα στ’ αστέρια,

και με καλόβολα τα χέρια

τα τρία παιδιά ξεπροβοδούν.

Ήτανε Θε μου, μια φορά

τρεις νέοι... και τώρα είναι βαθιά

 μέσα στο χώμα

,

μες στη γη,

ένας εδώ κι άλλος εκεί,

τρεις νέοι (τρεις φίλοι, τρία παιδιά)

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

α

α.1. Να χαρακτηρίσετε το ποίημα παραδοσιακό ή μοντέρνο ως προς τη μορφή.

α.2. Να εντοπίσετε τρία στοιχεία της μορφής του ποιήματος που επιβεβαιώνουν τηναπάντησή σας στο α1

.

α.3. Να σχολιάσετε τον τίτλο του ποιήματος σε σχέση με τη φράση σε παρένθεση πουεπαναλαμβάνεται μέσα στο ποίημα.

β

β.1. Να εντοπίσετε το ασύνδετο σχήμα, όπου υπάρχει, και να σχολιάσετε πώς λειτουργεί ως προς το περιεχόμενο του ποιήματος.

2. Να επισημάνετε πού χρησιμοποιούνται τα αποσιωπητικά (...) και οι

διπλές παύλ

ες (-...-) και να αναφέρετε πώς συμβάλουν στην ολοκλήρωση της αφήγησης για

τη ζωή και την τύχη των τριών παιδιών

β.3.το ποίημα έχει μελοποιηθεί από τον συνθέτη Γιάννη Σπανό. Να επισημάνετε στο κείμενο το σχήμα λόγου που έχει συντελέσει στο να γίνει τραγούδι.

β.4. Να βρείτε πέντε (5) λέξεις/φράσεις που τονίζουν τον λυρικό χαρακτήρα του ποιήματος